Faza muru u alkoholika – jak sobie z nią radzić?

Osoby, które zdecydowały się na leczenie uzależnienia i tym samym chcą wytrwać w abstynencji, przechodzą przez różne etapy. Podobnie jak alkoholizm jest długotrwałym procesem, który postępuje i ma swoją dynamikę, tak i zdrowienie to proces, który może niekiedy trwać nawet latami. Każdemu z etapów procesu trzeźwienia towarzyszą charakterystyczne symptomy. Jednym z nich jest tzw. faza muru. Dziś wyjaśnimy, czym się ona charakteryzuje i jak sobie z nią skutecznie radzić, by wytrwać w trzeźwości.

• Badacze problemu choroby alkoholowej tacy jak Bogdan T. Woronowicz oraz doświadczenia pacjentów pokazują, że osoby, które zdecydowały się na zerwanie z nałogiem i odwyk, przechodzą przez pewne etapy wychodzenia z alkoholizmu.
• Jednym z etapów wychodzenia z alkoholizmu jest faza muru, która występuje pomiędzy 46. a 120. dniem leczenia uzależnienia.
• Faza muru to jeden z najtrudniejszych okresów dla uzależnionego. Na tym etapie obserwuje się znaczne pogorszenie samopoczucia. To właśnie wtedy najczęściej dochodzi do złamania abstynencji. 

Jakie są fazy wychodzenia z alkoholizmu? 

Proces wychodzenia z alkoholizmu związany jest z procesami biochemicznymi zachodzącymi w mózgu. Przebiega on etapami. Na podstawie wielu badań, które prowadził m.in. Bogdan T. Woronowicz, wyodrębnia się 4 umowne fazy zdrowienia:

I: Faza odwrotu

Faza ta trwa do około 15. dnia po rozpoczęciu terapii i jest to pierwsza ze zmian, jakie zachodzą w psychice uzależnionego. Charakterystyczne dla tego etapu jest pogorszenie nastroju, rozdrażnienie, niepokój, zmniejszenie aktywności psychoruchowej (zespół abstynencki), co związane jest bezpośrednio z odstawieniem alkoholu. 

II: Faza miesiąca miodowego 

To okres kolejnej zmiany w procesach biochemicznych w mózgu alkoholika, który trwa około 45 dni. W tej fazie następuje poprawa nastroju, optymizm, wzrost aktywności, racjonalne myślenie. Trzeźwiejący alkoholik chętnie uczestniczy w terapii leczenia uzależnień, a nawet wierzy w jej sens. Na tym etapie bardzo ważne jest umacnianie się w dążeniu do trzeźwości, a także praca nad rozwojem osobistym poprzez uczestnictwo w grupach wsparcia, terapiach indywidualnych i grupowych.

III: Faza muru 

Występuje pomiędzy 46. a 120. dniem. Na tym etapie pojawia się dyskomfort fizyczny i psychiczny i jak sama nazwa wskazuje, nie jest to łatwy czas dla trzeźwiejącego alkoholika. 

IV: Faza rozwiązań 

Jest to kolejny okres zmian w psychice osoby uzależnionej. Na tym etapie alkoholik próbuje zacząć przystosowywać się do utrwalonych zmian. Chory zyskuje realne spojrzenie na otaczający go świat, odkrywa zalety bycia trzeźwym. Zdarza się jednak i tak, że zaczyna być znudzony trzeźwym życiem i może pojawić się nawrót choroby alkoholowej. Aby temu zapobiegać, konieczne jest uczestnictwo w terapii leczenia uzależnień. Tylko świadoma praca nad wyeliminowaniem nawyków i przyzwyczajeń to szansa, aby zażegnać nałóg. 

Czym jest faza muru u alkoholika? 

Temu etapowi zdrowienia przyjrzymy się nieco bliżej, ponieważ faza muru stanowi główny temat niniejszego artykułu. Czym zatem jest faza muru i co jest dla niej charakterystyczne?

Już już zostało wspomniane wyżej, faza muru u alkoholika to jedna z faz trzeźwienia, która pojawia się między 46. a 120. dniem abstynencji. Jest to czas ponoszenia odpowiedzialności za swoje ,,picie” – utrata rodziny, pracy, problemy finansowe, choroby spowodowane długim piciem alkoholu. Charakterystyczne dla fazy muru jest obniżenie poziomu motywacji do trzeźwienia. Pojawia się też powątpiewanie w sens terapii. Na tym etapie często dochodzi do nawrotów, które kończą się złamaniem abstynencji. W fazie muru alkoholikowi towarzyszą: apatia, depresja, wahania nastroju, spadek motywacji do działania, brak zainteresowania dalszą terapią, uczucie samotności, izolacji, powrót do starych nawyków. 

Alkoholizm – jak przetrwać fazę muru? 

Faza muru jest najtrudniejszym etapem wychodzenia z alkoholizmu. Aby wytrwać w dalszej abstynencji i nie wrócić do picia, bardzo ważne jest, aby tę fazę rozpoznać u siebie i uświadomić sobie, że jeśli zachowamy trzeźwość, to w końcu złe samopoczucie minie i tym samym osiągniemy postęp w procesie leczenia. 

Pomocne w wytrwaniu w trzeźwości są psychoterapia i odwyk w ośrodku leczenia uzależnień. Wiedza, jaka jest przekazywana przez doświadczonych psychoterapeutów sprawia, że pacjenci zaczynają rozumieć, jak przebiega uzależnienie, jakie są jego mechanizmy i w jaki sposób oddziałuje na najbliższych. 

Obecnie za najskuteczniejszą formę leczenia alkoholizmu uważa się terapie stacjonarne (zamknięte). 24-godzinny kontakt z pacjentem oraz możliwość całkowitego odcięcia się od bodźców zewnętrznych pozwala na lepszą kontrolę nad procesem zdrowienia i stwarza większą szansę na wyjście z nałogu.

Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się: Jak przetrwać w trzeźwości po zakończeniu odwyku? 

Źródła:

1. ,,Na zdrowie. Jak poradzić sobie z uzależnieniem od alkoholu”, Bohdan T. Woronowicz, Media Rodzina, 2008.