Jak wygląda leczenie alkoholizmu w ośrodku leczenia uzależnień?

Uzależnienie od alkoholu dotyka wiele osób z różnych środowisk. Choroba ta w znacznym stopniu przyczynia się do konkretnych szkód w wymiarze indywidualnym oraz społecznym. Z alkoholizmem można jednak skutecznie walczyć, podejmując terapię odwykową. W dzisiejszym wpisie wyjaśniamy, jak wygląda leczenie alkoholizmu w ośrodku leczenia uzależnień.

• Alkoholizm to choroba złożona. Wyjście z nałogu zwykle nie jest możliwe bez specjalistycznej pomocy. 

• Najskuteczniejszą formą leczenia alkoholizmu jest terapia odwykowa prowadzona w formie stacjonarnej. 

• Nawet najlepsza terapia odwykowa nie zakończy się sukcesem bez motywacji i chęci zmiany ze strony osoby uzależnionej. 

Dlaczego alkoholizm trzeba leczyć? 

Osoby uzależnione od alkoholu i ich bliscy często zadają sobie pytanie, czy można wyjść z nałogu bez terapii uzależnień. Leczenie często kojarzy im się ze wstydem i przyznaniem się do porażki. Jest to zwłaszcza obserwowane w środowiskach zamożnych, gdyż właśnie w przypadku osób dobrze sytuowanych uzależnienie jest dużo trudniejsze do wykrycia. 

Wyjście z alkoholizmu to proces, przez który każdy człowiek przechodzi inaczej. Jest to jednak choroba na tyle złożona, że do walki z nią bardzo często niezbędna jest pomoc specjalistów, którą może zapewnić ośrodek leczenia uzależnień. Leczenie alkoholizmu to nie tylko wytrwanie w trzeźwości. To proces długotrwały, który ma na celu również poprawę funkcjonowania psychospołecznego. Co więcej, terapia leczenia alkoholizmu zwykle nie ogranicza się jedynie do samego uzależnionego, ale objęci są nią również najbliżsi. 

Zastanawiasz się, czy można wyjść z alkoholizmu bez terapii uzależnień? Przeczytaj nasz artykuł. 

Leczenie uzależnienia od alkoholu – kiedyś i dziś 

Leczenie uzależnienia od alkoholu może przybierać różne formy. Jedną z najskuteczniejszych jest stacjonarna terapia odwykowa prowadzona w zamkniętym ośrodku. Jednak warunkiem jej powodzenia jest chęć do podjęcia leczenia oraz całkowite odstawienie alkoholu. Wiele osób boi się rozpocząć terapię ze względu na liczne stereotypy. Ludzie boją się, że leczenie odwykowe polega na ,,praniu mózgu”, że terapie prowadzone w prywatnych ośrodkach to próba wyłudzenia pieniędzy i że pracują tam sami naciągacze. Na szczęście nie ma to za wiele wspólnego z rzeczywistością. Ośrodki, w którym odbywa się leczenie odwykowe, takie jak np. Ośrodek Nowe Życie w okolicach Krakowa, w niczym nie przypominają placówek z poprzedniej epoki, gdzie jedynym sposobem pracy było podanie anticolu. W takich miejscach, jak nasz ośrodek, pracuje wykwalifikowana kadra specjalistów – psychologów, terapeutów, którzy ciągle podnoszą swoje umiejętności oraz mają niezbędne kwalifikacje do pracy z osobami uzależnionymi. 

Jak wygląda leczenie uzależnienia od alkoholu? Etapy

Ze względu na złożoność alkoholizmu leczenie nałogu wymaga kompleksowego i wieloetapowego podejścia:

I etap leczenia alkoholizmu – motywowanie do podjęcia terapii

Jednym z najtrudniejszych zadań, z jakim muszą zmierzyć się bliscy alkoholika, jest zmotywowanie go do podjęcia terapii. Alkoholik żyje w ciągłej iluzji, która sprawia, że w miarę jak rozwija się choroba, zaczyna on izolować się od negatywnych komunikatów dotyczących jego picia, które napływają z otoczenia. Osoba uzależniona ciągle szuka tłumaczeń dla pretensji swojej żony, rodziców, przyjaciół. Nie widzi w piciu swojej winy. W miarę z rozwijaniem się uzależnienia kontakt z osobą pijącą może być coraz trudniejszy, dlatego ważne jest, aby w porę zareagować. Im szybciej podejmiemy leczenie, tym większa szansa, że zakończy się ono sukcesem. To, że motywowanie do leczenia bardzo często jest trudne, nie oznacza, że należy rezygnować z prób jego podejmowania. Momenty, które warto wykorzystać do nakłonienia alkoholika do podjęcia leczenia, to wszelkie kryzysy, którym towarzyszy poczucie winy oraz trudne sytuacje spowodowane piciem, takie jak wypadek, utrata pracy itd. 

II etap leczenia alkoholizmu – terapia indywidualna i grupowa 

Jeżeli uzależniony jest świadomy swojego problemu, to wtedy staje się gotowy, aby podjąć leczenie. Na terapię odwykową składa się terapia indywidualna oraz grupowa. Rozmowy indywidualne z terapeutą odgrywają bardzo ważną rolę w leczeniu. Podczas takich spotkań uzależniony ma okazję porozmawiać z terapeutą o swoim nałogu, o trapiących problemach. Terapia indywidualna umożliwia analizę własnej historii i dotarcie do przyczyn swojego patologicznego zachowania.

Równie ważna w wychodzeniu z nałogu jest terapia grupowa, podczas której uczestnicy pod opieką terapeuty dzielą się własnymi doświadczeniami. Bardzo często to właśnie terapia grupowa uznawana jest za najskuteczniejszą formę leczenia w procesie leczenia takich nałogów, jak alkoholizm, narkomania czy hazard. W grupie uczymy się bycia w relacjach z drugim człowiekiem, jest to doskonała okazja do tego, by sprawdzić, co nam sprawia trudności w kontaktach międzyludzkich. 

Praca grupowa w połączeniu z terapią indywidualną pozytywnie wpływa na proces zdrowienia. 

III etap leczenia alkoholizmu – terapia ambulatoryjna 

Leczenie alkoholizmu może odbywać się w formie ambulatoryjnej (dochodzącej), jednak ze względu na większą skuteczność leczenia zamkniętego, terapia ambulatoryjna polecana jest głównie jako uzupełnienie terapii odwykowej stacjonarnej w celu podtrzymania jej efektów.

Czas trwania leczenia zwykle ustalany jest indywidualnie i zależy od stopnia zaawansowania choroby. 

Trzeba pamiętać o tym, że żadna terapia nie działa sama. Żeby wyzdrowieć, potrzebna jest motywacja do leczenia, dużo pracy nad sobą, współpraca z kadrą terapeutyczną oraz innymi uzależnionymi. 

Osoba, która ma problem z alkoholem, nie chce podjąć leczenia? Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, jak nakłonić alkoholika do leczenia.

Źródła:

1. ,,Etapy zmiany w terapii uzależnień”, Gerard J. Connors, Carlo C. DiClemente, Mary Marden Velasquez, Dennis M. Donovan, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2015. 
2. ,,Psychologiczna terapia uzależnienia od alkoholu” , Peter M. Monti, David B. Abrams, Ronald M. Kadden, Ned L. Cooney, Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości,1994.